ඒ අනුව යාපනයේ තිරුනාවේල් සිට ලුතිනන් වාස්‌ ගුණවර්ධනගේ මෙහෙයවීමෙන් යුත් භට පිරිසක්‌ ජීප්රථ වලින් ගමන් ඇරඹූ අතර එකී භට පිරිස කිට්‌ටුගේ ත්‍රස්‌තවාදින්ට ගොදුරු විය.
ප්‍රොa බ්‍රාවෝ නැමැති මෙම භට පිරිස යාපනයේ මාදගල් හමුදා කඳවුරට සම්බන්ධ වූවන්ය.
වාස්‌ ගුණවර්ධන ඇතුළු භට පිරිස ගමන් කළ ජීප් රථවලට බෝම්බ ප්‍රහාර එල්ල කළ ත්‍රස්‌තවාදින් ඔවුන්ට වෙඩි වරුසාවක්‌ එල්ල කළහ.
ඉන් ලුතිනන් වරයා ඇතුළු භටයන් 13 ක්‌ මියගියහ. ඔවුන් අතර බරපතල තුවාල ලබා සිටි භටයන් දෙදනකුටද කොටි වෙඩිතබා මරාදැමීය. මෙලෙස ජුලි කලබලය සිදුවූ සමයේ අන්තර්ජාල පහසුකම් හෝ වෙනත් පහසුකම් නොතිබිණි. එහෙත් වසර ගණනාවකට පසු මෙරට රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන ක්‍රියාකාරීහු එකී ජූලි කලබලයට යලි ඔක්‌සිජන් දීමට ක්‍රියා කළහ. ඔවුන් එය ජාත්‍යන්තර ප්‍රජාවට පෙන්නුම් කරන ලද්දේ සමස්‌ත සිංහල ජනතාව ම්ලෙච්ඡයන් ලෙසටය. මෙම ජුලි කලබලය ගැන හඬනගන පාර්ශව එදා සෙබළුන් 13 ක්‌ ඝාතනය වීම ගැන වචනයක්‌වත් ප්‍රකාශ කළේ නැත.
කොළඹ බොරැල්ලේ කනත්තට ගෙන ආ සෙබළුන්ගේ සිරුරු ආදාහනය කිරීමට පෙර පාංශකූලය දීමට ඉඩ නුදුන්නේ මන්දැයි එදාසිටි පාලකයන්ගෙන් විමසීමටද කිසිවෙක්‌ ක්‍රියාකර නොතිබිණි.
ජුලි කලබලය ප්‍රභාකරන්ට ඉමහත් වාසියක්‌ විය. ඔහු එය සෑම වසරක ලොව පුරා පිළිබිඹුකරමින් අරමුදල් එකතු කළේය. මේ අතර ජූලි කලබලයෙන් වසර 29 කට පසු විවිධ සංවිධාන බිහිවිය. ඇතමුන් වෙනසක තාරුණ්‍යය නමින් සංවිධානයක්‌ද පිහිටුවාගෙන 1983 ජුලි 23 වැනිදා 13 පිරිසකට සිදුවූ ෙ€දවාචකයන් නිසා එය ජාතිවාදි යුද්ධයක්‌ බවට පත්ව බෙදුම්වාදය තෙක්‌ ව්‍යාප්ත වූ බවට ප්‍රකාශ කරනු ලැබීය.
1983 ජුලි 23 දා යාපනයේදී කොටින් විසින් ඝාතනය කළේ සෙබළුන් 13 ක්‌ බවටත් මෙවන් සංවිධාන ආරම්භ කරන පිරිස්‌ නොදනී.
එහෙත් ජුලි කලබලයේ සිදුවීම් ඇස්‌ දෙකින් දුටු අපට අතීතය වසන් කළ නොහැකිය.
1983 ජුලි 24 දා දහවල් කොළඹ කොටා පාරේ ගමන්කළ අපට දැකගන්නට ලැබුණේ කළු පැහැති ෙµdක්‌ස්‌වැගන් රියනින් පැමිණි යුවලක්‌ ගිනිතබා ඇති වාහනවල ඡායාරූප ගන්නා අයුරුයි.
කීර්ති වර්ණකුලසූරිය
No comments:
Post a Comment